یااباصالح المهدی.....
ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻴﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﻧﮕﺮﻡ
ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﭼﻘﺪﺭ ﺣﺮﻑ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﺟﮕﺮﻡ
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﭘَﺮَﻡ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﻴﺮ ﺍﺳﺖ
ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﭙﺮﻡ
ﻛﻮﻳﺮ ﺧﺸﻜﻢ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺎﺭﺍﻧﻢ
ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻴﻤﻪ ﻯ ﻛﺎﺭﻡ ، ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻰ ﺛﻤﺮﻡ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻛﻴﺴﻪ ﻯ ﺧﺎﻟﻰ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻡ
ﻫﻨﻮﺯ ﺷﻜﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻦ ﮔﺪﺍﻯ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﻡ
ﭼﻘﺪﺭ ﺟﻤﻌﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﺎﺩﺭِ ﻣﻦ
ﻧﻴﺎﻣﺪﻯ ﭼﻘﺪﺭ ﭘﻴﺮ ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﭘﺪﺭﻡ
ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭﺩ ﺑﻰ ﺩﻭﺍ ﺩﺍﺭﻡ
ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺑﻼﻫﺎ ﻛﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﺗﻮ ﻣﻰ ﻛﺸﻰ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭﺩﺳﺮﻡ
ﻣﮕﺮ ﺧﻮﺩِ ﺗﻮ ﻧﮕﻔﺘﻰ ﻣﻮﺍﻇﺒﻢ ﻫﺴﺘﻰ
ﺑﺮﺱ ﺑﻪ ﺩﺍﺩ ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﻏﻮﻃﻪ ﻭﺭﻡ
ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻛﻨﻢ
ﺧﻮﺩﺕ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ ﺑﻰ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺧﻄﺮﻡ
ﻣﮕﺮ ﺩﻋﺎﻯ ﺧﻮﺩﺕ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﻨﺪ
ﻛﻪ ﻣﻦ ﻗﻨﻮﺕ ﺑﮕﻴﺮﻡ ﺩﻋﺎﻯ ﺑﻰ ﺍﺛﺮﻡ
ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺿﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻫﻴﺌﺖ ﻫﺎ
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﮕﺮ ﺭﻩ ﺑﻪ ﻛﻮﻯ ﺗﻮ ﺑﺒﺮﻡ
ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺮﺑﺒﻼ ، ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺶ ﮔﻮﺷﻪ
ﻣﻴﺎﻥ ﺭﻭﺿﻪ ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﺮﻡ
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رحمانيان كوشككي در 1394/08/15 ساعت 11:31:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید