کاروان عشق از عرفه تا کربلا، بالاخره به سرزمین کرب و بلا رسید.

رسید تا مهر کرب و بلای کربلا، برای همیشه بر پیشانی تاریخ حک شود؛

رسید تا اشک بهای بهشت شود؛

و بهانه ی هم نشینی با امیر بهشت، حوریان بهشتی را بی بها کند!

رسید تا پیام تسلیت خداوند به پیامبر اکرم ص از کلام سوره ی فجر دوباره طلوع کند و جبرئیل بار وحی از «یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه» را به زمین بگذارد!

ادامه دارد…