یا حسین93

اللهم انی اسئلک کلمة الاخلاص و خشیتک فی الرضا و الغضب و القصد فی الغنی و الفقر؛

خداوندا از تو اعتقاد خالص و توحید را می خواهم و این که در حالت خشم و رضا از تو بترسم و در حالت فقر وغنا اعتدال را رعایت کنم.

بحارالانوار،ج94،ص225

خواسته های حضرت فاطمه علیهاالسلام در این دعا یکی اعتقادی است و یکی قلبی و یکی هم اخلاقی و رفتاری.

کلمه ی اخلاص و عقیده به توحید نخستین خواسته است. اگر توجه به معبود یکتا نباشد، عمل تباه و اندیشه منحرف می گردد.

توحید ذاتی یعنی شناختن ذات حق به وحدت و یگانگی؛ اگر کسی در عمق جانش این توحید را بیابد و بدان معتقد گردد، خود را محتاج و مخلوق می بیند و خدا را مراقب اعمال خود؛ و چنین انسانی دیگر مرتکب گناه  نمی شود.

یکی از عوامل طهارت نفس، پرهیز از لغو است. لغو، چیزی است که فایده نداشته باشد، باطل باشد و از ارزش افتاده باشد.

1) لغو در گفتار؛ حذف زائد از کلام

2) لغو در شنیدن؛ آیا حرفی که می خواهی بزنی، مربوط به من است؟ اگر نیست، نگو.

3) لغو در خوردن و آشامیدن؛ تعادل

4) لغو در افعال عمومی؛ غفلت از خدا نباشد، حضور الهی باشد.

کاروان عشق از عرفه تا کربلا، بالاخره به سرزمین کرب و بلا رسید.

رسید تا مهر کرب و بلای کربلا، برای همیشه بر پیشانی تاریخ حک شود؛

رسید تا اشک بهای بهشت شود؛

و بهانه ی هم نشینی با امیر بهشت، حوریان بهشتی را بی بها کند!

رسید تا پیام تسلیت خداوند به پیامبر اکرم ص از کلام سوره ی فجر دوباره طلوع کند و جبرئیل بار وحی از «یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه» را به زمین بگذارد!

ادامه دارد…

گناه من اگه باعث مشکلی هم بشه، به خودم می رسه، به کسی مربوط نیست!

چی می گی؟

همین گناه من و تو دنیا رو به فساد می کشونه.

ظهر الفساد فی البر و البحر(روم/41)

به جز حسین مرا ملجأ و پناهی نیست